باد

سخت تر از همه اینه که بخوای روحیه ت رو حفظ کنی  اونم توی خونه ای همه ش حالتو میگیرن

توی خونه ای که  هیجی  و  هیشکی بهت امید نمیده و فقط حالتو بد میکنه

این میشه که پناه می بری به مجازی  وبلاگ و تلگرام و این چیزا . که اگه کنترلش نکنی و معتادش بشی و همه زندگیت بشه اون کم کم خودتو کثافتی که توشی و هدفایی که باید داشته باشی رو یادت میبره . البته وبلاگ با تلگزام خیلی فرق میکنه واین ویزگی بیشتر مخصوص  تلگرام و اینستاگرامه

امروز روز خوبی نیست تا اینجاش که نبود توی خونه دعوا و سروصداست

تنها راه موفقیت من بیرون اومدن از این خونه و این شهره و تنها دری که واسم وجود داره کنکوره .

کاش بتونم

حالم خوب نیست اصلا . هیچیم درس نخوندم . حس اینکه هر لحظه داری از ارزوهات دور تر میشی رو تا به حال چند بار داشتی ؟ انگار چهت بادی که ارزوهات رو میبره با جهت بادی که میخواد تو رو ببره کاملا برعکسه و این اصلا منصفانه نیست . چجوری باید جلوی باد وایستاد؟ چجوری باید باهاش جنگید و مخالفش حرکت کرد ؟ چرا اصلا باد زندگی بعضی از آدما اینجوریه ؟ چرا واسه یه روز و یه لحظه م که شده باراهی که اونا رو به موفقیت میرسونه موافق نمیشه؟